Massaal lopen we onszelf voorbij in de drukke december maand. Overal prikkels en ik hoor om me heen van vriendinnen dat ze er moeite mee hebben. Ik heb het ook. Ben al niet zo dol op de donkere dagen en voel aan mijn lichaam dat het tijd is om lekker in een hoekje met een boekje te kruipen. De seizoenen geven duidelijk aan dat het tijd is om tot stilstand te komen en op te laden. En ik doe precies het tegenovergestelde met alle gezelligheid.
Dit jaar heb ik het anders gedaan. Ik ben de week voor kerst naar een retraite gegaan. Ik voelde dat ik nog wat oude pijn en emoties te verwerken had, dus ik koos heel bewust voor een weekend waarin ook veel ademwerk gedaan wordt. Als je meer wilt weten over ademwerk, lees dan dit blog! Het is super helend.
Dit weekend zou in stilte zijn. En hoewel ik wel ff 2 seconden dacht, hm ongezellig, dacht ik al snel hoe heerlijk het zou zijn om drie dagen niet te hoeven interacteren met anderen. Als ik erover vertel krijg ik veel vragen: Het valt me op hoeveel mensen het ontzettend moeilijk lijkt om een paar dagen in stilte door te brengen. Zo bang om te ontdekken wat er dan werkelijk in ze speelt. Dat je het helemaal niet gezellig vindt met jezelf. Dat je totaal rusteloos wordt omdat je prikkels van buitenaf gelimiteerd worden.
Die prikkels, daar ben ik zeker verslaafd aan. Ik zit aan mijn telefoon gekluisterd alsof mijn leven ervan afhangt. En sinds ik zo’n handig koordje heb hoef ik niet meer om de haverklap een nieuw scherm, maar sleep ik dat ding wel overal achter me aan. Ik ben me zo bewust van de afhankelijkheid van mijn brein van de schermen, en toch lukt het me niet makkelijk om mijn gedrag te veranderen. Dus dat stilte gepaard gaat met mediastilte leek me een heel goed idee.
Ik heb een heerlijk weekend gehad, overladen door warme energie van de mensen om me heen en heerlijk eten wat met zoveel liefde bereid werd. Wat een luxe, ik voelde de weldadige en dankbare gevoelens door me heen stromen. Gevoelens waar ik veel dichterbij ben gekomen. Het voelt als thuiskomen bij mezelf, en als er al een doel is dat ik nastreef, dan is dat het.
Na het weekend ervaarde ik zo goed wat alle normale prikkels met me doen en hoe makkelijk de gebruiken erin sluipen, ik maak veel gebruik van mijn gezonde discipline om de telefoon links te laten liggen. Want de continue prikkeling komt wel even twee keer zo hard binnen. Het is me duidelijk wat dat met me doet: Ik heb het gevoel geleefd te worden, achter de feiten aanhol. Dat de kwaliteit van mijn slaap niet goed is. Dat ik net niet voor elkaar krijg wat ik eigenlijk wil afmaken. Dat ik me niet kan concentreren zoals ik wil. Of dat ik afgeleid ben ik een gesprek met een vriendin of mijn geliefde.
Dus ik stop sowieso met m’n telefoon overal mee naartoe te nemen. Ik wil die kleine momenten pakken om mijn lijf te voelen, om in het hier en nu te zijn. Ik doe een mini meditatie. Want ik weet na alle oefening van de afgelopen jaren, dat als ik in het moment kan zijn, ik lekker leef. Lekker in mijn lijf en vrij in mijn mind. Met volle aandacht bij elk moment, of dat nu licht of donker is.
Ik heb voor jou een 3 minuten meditatie gemaakt die je kan luisteren, om echt even in je lijf te zakken op die momenten. Hier kan je ‘m luisteren.
Verlang jij ook naar lekker in je lijf en vrij in je mind?
Plan dan eens een kennismakingsgesprek.